In het licht van een betaalbare én plezierige Bordeaux kan ik je Chateau d’Angludet van harte aanbevelen. Het is het tweede huis van de familie Sichel, die naam hebben gemaakt met Chateau Palmer.

Bij aankomst worden we hartelijk verwelkomd door Daisy Sichel, het nichtje van de huidige wijnmaker Ben Sichel.

Biodynamisch in Bordeaux

Net als Chateau Palmer werkt Chateau d’Angludet volledig biodynamisch. Ze gebruiken al vijftien jaar geen chemische bestrijdingsmiddelen en hebben sinds 2015/2016 het Demeter-certificaat. Ze doen er alles aan om het bodemleven te stimuleren. Daisy vertelt ons er meer over als we door de wijngaarden lopen. “We planted rettish and red clover to increase the level of nitrogen in the soil.” Ook staan er verschillende fruitbomen aangeplant naast de wijngaard. “It’s to increase the competition. A vine performs better under a bit of (water) stress.“ Daarnaast zorgen fruitbomen voor de komst van vogels en insecten. Ook dat bevordert het ecosysteem. “We are now looking for a place for bats. Bats eat larves, so we create a natural enemy.”

Biodynamisch boeren in Bordeaux valt niet mee en dat is nog voorzichtig uitgedrukt. Bordeaux heeft een gematigd maritiem klimaat met een groot gehalte aan onvoorspelbaarheid. Het kan flink regenen en als dat niet op tijd opdroogt, liggen schimmels op de loer.

Eenmaal zover is het al te laat. Je moet de schimmel voor zijn. Dat gebeurt met ‘Bordeauxe pap’, een mengsel van koper en zwavel dat al tientallen jaren wordt gebruikt. Het gebruik ervan wordt aan banden gelegd in de biodynamie. Dat resulteert – met name in het natte Bordeaux – in een lage opbrengst (soms wel 70% minder!). Zie ook dit artikel van Jancis Robinson.

Ten tijde van ons bezoek was de oogst in volle gang. Ik tel een stuk of vier personen bij de sorteertafels. De druiven worden grondig gesorteerd, ontsteeld en opnieuw gecontroleerd voordat ze naar de vergistingstank gaan. Na het ontstelen gaan ze ook nog over een trilplaatje om insecten of andere ongewenste zaken kwijt te raken.

Angludet heeft ook een tijdje met een laser gewerkt in plaats van sorteertafels. Zo’n laser wordt voorgeprogrammeerd met ‘de perfecte druif’ en alles wat hier aan voldoet, gaat door naar de volgende ronde. Hierover waren ze toch niet 100% tevreden, ondanks dat het 5% meer opbrengst opleverde. “We tried a laser, but it removes the personality. The best laser is your own eyes.” “We’re not making Coca Cola we make wine.”

Van oogst tot vergistingstank is in een uur gepiept voor één truck druiven, die overigens in kleine kratten worden verzameld zodat ze onbeschadigd de kelder in gaan.

Dat moet ook snel gaan, want Chateau d’Angludet werkt met natuurlijke gisten. Ze gebruiken de gistcellen die op de druif zelf zitten. Om de gisting op gang te brengen maken ze een pied de cuve. Een paar dagen voor de oogst worden de meest rijpe druiven geplukt en in een kleine tank gedaan. Door de concentratie en het gebrek aan temperatuurregeling begint het kleine vat meestal snel te gisten. Dit goedje is de kickstarter voor de eerste batch met druiven.

In de kelder

Na de sorteertafel worden de druiven gekneusd en kan de gisting beginnen in de grote betonnen vaten. De wijn wordt af en toe lichtjes overgepompt om te voorkomen dat de hoed (schilletjes die boven komen drijven) uitdroogt. Na de gisting verblijft de wijn twaalf maanden in eikenhouten vaten uit Alliers en Jupilles.

In het hout uit Jupilles zitten de nerven dichter op elkaar en is geschikter voor merlot. Voor cabernet sauvignon wordt het hout uit Alliers gebruikt, wat klaarblijkelijk voor een betere structuur zorgt. Ze maken gebruik van vier verschillende tonneliers. De vaten hebben altijd een lichte toasting (light tot medium-light). Er wordt een klein beetje sulfiet gebruikt wanneer de wijnen het vat in gaan. Na de houtrijping gaat de wijn weer een betonnen vat in en wordt het geklaard met eiwit. De wijn wordt in mei of juni geblend en in juli gebotteld. Verrassend genoeg wordt er geen sulfiet gebruikt bij de botteling. Chateau d’Angludet gebruikt argongas (net als je coravin) om de wijn tegen oxidatie te beschermen.

Nog iets nieuws: vanaf de oogst van 2019 gaan ze experimenteren met rijping in amfora’s. Ze hebben amfora’s van 750 liter besteld uit Italie en ze zijn binnen!

Druivenrassen

“We call petit verdot the diva, it’s always the one we wait for. Once it’s ripe you have three days to collect it otherwise it becomes overripe and you can throw it away. Cabernet sauvignon is the weak one, but it’s the father of the wine. Merlot is the mother, it’s part of the structure and softens the wine.”

Bedankt Angludet

Ook hier ben ik weer verbaasd door de nuchterheid en het enthousiasme van Daisy Sichel. Eerder die dag zijn we bij Mouton-Rothschild geweest – lekker name-droppen – en daar gaat het er heel anders aan toe. De familie is niet in beeld, we krijgen een rondleiding van een voorgeprogrammeerde tour guide en er is een museum gemaakt van de familie’s kunstcollectie (zo had de barones ooit een zieke ketting gekregen, maar vond ze niet mooi en nu ligt ‘ie in het museum). Begrijp me niet verkeerd, het bezoek aan Mouton-Rothschild was een onvergetelijke ervaring, maar ik hou toch meer van het familiegevoel. Daisy vertelt met passie en trots over de wijngaarden, de biodynamie, het werk in de wijnkelder en de wijnen van haar familie. En terecht!

Grote dank aan Wijnhandel Peeters voor het regelen van dit bezoek.

Bordeaux