Elke reis is een wijnreis voor mij. Zo ook het tripje met het hele team van Walsjérôt naar Barcelona. Voor de wijngaarden moet je natuurlijk niet in de stad zelf zijn, maar daar is wel genoeg te ontdekken als je van lekker eten en lekkere wijn houdt. In een andere blog vertel ik je alles over een toffe cava-trip op een uurtje rijden van Barcelona, maar ik neem je nu eerst mee naar de leukste plekjes in Barca zelf. 

Geen zin om dit te lezen? Check dan deze Barcelona lijst in Google Maps.

Chaotische barretjes

Ik houd van de enorme drukte en chaos in kleine Spaanse tapasbarretjes. Ik was een beetje bang dat die heerlijke cultuur verdwenen zou zijn door corona. Niets is minder waar. Hoewel in Spanje mondkapjes binnen nog steeds verplicht zijn en er in grote delen van het land nog een (late) avondklok geldt, zitten alle cafés opeengepakt vol alsof er niets aan de hand is. Gevaccineerd en wel ben ik daar alleen maar blij mee. Heerlijk om weer op te gaan in die Spaanse sferen en daar ga ik je dus ook van overtuigen. Geen keurige, sjieke restaurants in dit blog, maar kneitervolle barretjes vol verrassingen.

We zijn de blog gestart voor corona, maar in januari 2024 is deze door Nadien geüpdatet met nieuwe vondsten.

Toptapas bij Bar de Pla

Mijn eerste tip is Bar del Pla. Vlakbij het Picassomuseum, dus als gemiddelde toerist ben je er toch al bijna. Zeker binnenstappen in dat geval. De wijnkaart is prima op orde, met veel cava’s en ook stille wijnen uit de buurt. Én behoorlijk wat natuurwijnen; voor de liefhebber.

Interessanter nog dan de wijn, vond ik de tapas. Vergeet de random Nederlandse tapasbars, maar denk aan kleine gerechtjes die telkens kunstwerken op zich zijn. Onvergetelijk vond ik de tartaar met eendenlever. Als ik daar nog een geweldige Sauternes bij had kunnen krijgen, was het geluk volmaakt geweest. Maar goed, we gaan natuurlijk niet schelden met Franse wijnen in Spanje.

Laat me je dan nog even wijzen op een geweldig dessert dat perfect combineert met de Bar del Pla-huiscava (€ 3,75 per glas…): de millefeuille. Perfect krokant bladerdeeg, verse frambozen en lobbige banketbakkersroom. Werkelijk briljant. De HEMA-tompouce zou zich schamen in een hoekje van de bar.

Sherry per glas bij La Vinya del Senyor

Extra tip van Nadien, die in 2024 Barcelona bezocht.

Extra tip tussendoor van Nadien, die begin 2024 een bezoek bracht aan Barcelona. Ga langs bij La Vinya del Senyor, een kneuterige wijnbar in Barri Gòtic, sowieso een wijk om te onthouden als je naar Barcelona gaat. Ze hebben een klein terras, een barretje waaraan je kunt zitten of hangen en een paar goede tapas. Hetgeen waar het mij om ging, was de keuze uit verschillende sherry’s per glas. En niet de minste: La Bota de Fino 115 en La Sacristia Manzanilla en Rama om maar wat te noemen. Hier kan ik zo de hele middag vertoeven.

Nog meer sherry (en anders) bij Bodega Solera

Extra tip van Nadien, die deze bar op instagram tegenkwam en er z.s.m. naartoe wil! Wie is er eerder?

Een blik op hun instagram-feed en je weet genoeg: hier moet je heen. Deze plek heeft alles. De heerlijkste tapas – ik zie al gilda’s voorbijkomen – en steengoede wijnen. Het staat op stip op nummer één op mijn bucket list. Wanneer gaan we weer naar Barcelona?

Regiowijn bij Orvay

Eveneens hartje centrum zit Orvay, met uitzicht op de 14^e eeuwse Santa Maria del Mar-basiliek. Of met uitzicht op de flinke wijnvoorraad die mooi staat uitgestald in deze bar. Het is maar welke kant je op wilt kijken. Vooral hun collectie regionale wijnen uit de Penedès (cava), de Priorat en Montsant zijn interessant.

Het is leuk om daarvan eens wat te proeven. Wat jammer is, is dat het meeste alleen per fles gaat, maar goed: als je gezelschap of je dorst maar groot genoeg is, hoeft dat niet uit te maken. Ik heb in deze bar zelf niets gegeten, maar ik sluit niet uit dat hun gerechtjes je ook zullen verbazen. Laat maar weten!

Laat je vollopen met cava bij El Xampanyet

El Xampanyet is een begrip. Toen we met het hele team langsgingen, was er helaas geen plek voor ons vijven. Toen ik later echter in m’n eentje terugging (sorry jongens, alles voor dit blog), hoopte ik dat er wel een barkruk te bemachtigen moest zijn. Zelfs toen moest ik echter nog een half uurtje in de rij staan. Die rij was overigens best gezellig. Spanjaarden knopen toch wel een praatje aan en ik wilde per se naar binnen. 

Uiteindelijk kreeg ik een kruk, wat weggestopt in een hoekje, maar daardoor wel met prachtig overzicht over de bomvolle zaak en met zicht achter de bar. En dan valt de enorme snelheid van de mannen en vrouwen achter de bar extra op. Ze werken zich compleet uit de naad en houden tegelijkertijd alles met een scherp oog in de gaten. Wil je bestellen, dan kun je oogcontact verwachten maar niet dat ze even naar je toe komen. Er moet gewerkt geworden, dus de afwas, het inschenken of het bereiden van gerechten gaat gewoon door. Je schreeuwt gewoon wat toe. Dat zijn de mores.

Ongevraagd wordt vervolgens telkens je glas volgeschonken met hun eigen Xampanyet cava. Die komt uit verder ongelabelde weckflessen en wordt ingeschonken alsof het water is. Je glas gaat tot aan de rand vol en bij het schenken is het niet erg als er net zoveel in als naast het glas gaat. Het gaat hier om snelheid. Terwijl ik dit schrijf, bedenk ik dat je dit kunt lezen als negatieve kritiek. Niets is minder waar: de sfeer is geweldig en deze werkwijze past helemaal. Echt een belevenis.

Tot mijn spijt heb ik die belevenis zo goed beleefd, dat ik me niet meer helemaal kan herinneren wat ik allemaal heb gegeten, behalve dan de Butifarra del Perol: een traditionele Catalaanse gekruide varkensworst (met een aangenaam lichte structuur) op aardappelpuree. Vinkje!

El Xampanyet lijkt (tijdelijk) gesloten te zijn, dus check Google voordat je er naar toe gaat.

Smeltende hammen bij Xarcuteria La Pineda

Ik wil in Walsjérôt heel graag zo’n standaard met een grote ham erin, waar je met een vlijmscherp mes prachtige plakjes vanaf snijdt die smelten op je tong. De ruimte die het inneemt in ons kleine keukentje en ook de kosten van die geweldige charcuterie weerhouden me daar nu nog van. 

Toch heeft Xarcuteria La Pineda me weer aan het twijfelen gebracht. In dit kleine zaakje vol charcuterie, kaas en conserven, koos ik een tafeltje vlak naast de aangesneden hammen. Ik wilde even de kunst afkijken en dat deed ik zo opzichtig dat een gesprek met de man van de hammen snel aangeknoopt was. Ik bestelde een klein plankje met z’n drie Iberico-hammen (waarvan de oudste zeven jaar heeft gerijpt: zalig) en een klein plankje met drie van de Iberico-worsten en hij vertelde me van alles over de herkomst en de snijtechnieken. 

Tijdens het snijden dronk ik een fijn glas l’Apical Vividors del Vi Negre: garnatxa uit de Penedès. Een frivole, lichte rode wijn vol rijp rood fruit. Voor bij de charcuterie bestelde ik een glas Camins del Priorat: een blend van cabernet sauvignon, garnacha, merlot, samso tinto en syrah van het huis Alvaro Palacios. Van dat huis hebben we bij Walsjérôt een geweldige witte Rioja op de tap staan en ook dit was echt een fijne wijn!

De charcuterieman, die me bekende verder niets van wijn te weten, adviseerde me echter om frisse cava naast zijn geweldige hammen te zetten. Dat schoont de mond en zorgt ervoor dat je de verschillen tussen de hammen extra goed kunt proeven. Nu waren die verschillen prima te proeven, maar weigeren is ook zo onbeleefd, dus dronk ik er een glas Mistinguet cava reserva tussendoor. Dat glas deed inderdaad z’n schonende werk, maar als fijne wijn-spijscombi zou ik toch de Priorat verkiezen. 

Afijn: het was heerlijk. Ik betaalde € 15 voor het plankje worsten en € 19 voor het plankje met hammen. Ik vermoed dat dit tegen Nederlandse prijzen dus echt te duur gaat worden voor in mijn wijnbar, maar: laat het weten als je bereid bent om voor zulke kwaliteit te betalen. Als genoeg gasten fan zijn, vind je mij absoluut aan je zijde!

Even ontsnappen aan de Ramblas

Als je ’s avonds op weg naar je diner nog even over de Ramblas wil slenteren, maar niet in tourist-trap-achtige restaurantjes aan de Ramblas wil belanden, heb ik nog een geweldige laatste tip. Wij ontdekten El Mercader de l’Eixample bij toeval, maar wat een spot!

We kregen een prachtig plekje in de binnentuin en bestelden daar random allerlei tapas van de kaart. Heerlijke klassiekers als mooie rare-gebakken solomillo, croquetas die niets te maken hebben met wat je hier in de snackbar vindt, gemarineerde mosselen en geweldige calamares. We lieten diverse flessen wijn aanrukken, waarbij de PSI 2018 van Dominio de Pingus me het meest is bijgebleven: een heel mooie tempranillo uit Ribeiro del Duero met een stevige, vlezige structuur. Dat is er eentje die we eens op de tap moeten hebben bij Walsjérôt. Tot die tijd: drink ‘m in Barca. Enjoy!

Walsjérôt compenseert de CO₂-uitstoot van de gemaakte vliegreizen. 

Slapen bij Occidental 1929

Zoek je een goed en betaalbaar hotel? Dan kan ik Occidental 1929 aanraden. Het is niet per se in het centrum van de stad. Nadien is er verbleven tijdens Barcelona Wine Week – het hotel staat tegenover het beursgebouw, dus het was vooral praktisch. Toch willen we je het niet onthouden, want prijs / kwaliteit is dik in orde. In een kwartiertje loop je naar de drukke winkelstraten. Tegenover het hotel vind je Gemüse Kebab waar elke dag en zelfs bijna elk uur van de dag een rij staat. Doe er je voordeel mee.

catalonie Spanje