Met de feestdagen tipte mijn collega Erik me al over de gnudi, de naked ravioli van Jamie Oliver. Wel even wat werk om te maken, maar zeker niet moeilijk. Ricotta, salie, Parmezaan – mijn gedachten sprongen gelijk in de Champagne-stand. Dat moest ik proberen.

Het recept komt uit Comfort Food van Jamie Oliver, zie ook mijn recensie van dit heerlijke boek.

Ingrediënten

Van dit recept maak je 40 balletjes. Ik serveerde het als amuse bij de Champagne, maar je zou het ook kunnen opleuken met bijvoorbeeld gegrilde groene asperges en opdienen als voor- of hoofdgerecht.

• 1 kg ricotta van de beste kwaliteit
• 200 g Parmezaanse kaas
• 1 nootmuskaat , geraspt
• Fijne griesmeel (semolina)
• Ongezouten boter
• 30 gram salie
• 1 citroen
• zeezout en peper

Handig hierbij is een groot bord of dienblad, waar je de balletjes op kunt rollen.

Stappenplan

1. Doe de ricotta in een kom met een snuf zeezout en versgemalen peper en 100 gram geraspte Parmezaanse kaas.
2. Rasp er een beetje nootmuskaat over, maar check dit goed – je wilt dat dit subtiel naar boven komt, het mag niet overheersen.
3. Roer alles door elkaar.
4. Bestrooi een groot dienblad (bord of schaal kan ook) met griesmeel.
5. Maak kleine balletjes van ongeveer 3 centimeter en rol ze door de griesmeel. Dit recept is goed voor ongeveer 40 stuks.
6. Als alle balletjes gerold zijn, zet je de schaal (bodem nog steeds bedekt met griesmeel) in de koelkast. Bedek de schaal niet. De griesmeel zal de ricotta uitdrogen, wat het juist zo lekker maakt. De gnudi moet een nacht in de koelkast blijven.
7. Dan komt de dikke tip die ik van Erik kreeg en Jamie niet noemt: blijf rollen! Check van tijd tot tijd even hoe het gaat en rol ze opnieuw door de griesmeel. Natuurlijk kun je wel gewoon gaan slapen, maar doe het ervoor en erna een keer.
8. Wanneer je ze wilt gaan serveren, heb je ongeveer 10 minuten nodig.
9. Breng een pan met water en een snufje zout aan de kook. Zodra het water kookt, voeg je de gnudi toe. Dit kun je het beste in twee keer doen, 20 per keer.
10. Ondertussen smelt je een klont boter in een koekenpan en frituur je als het ware de salieblaadjes tot ze krokant zijn.
11. Haal de salieblaadjes eruit en doe de gnudi erin met een lepel van het kookvocht.
12. Zodra het water is opgenomen door de boter, kan de gnudi op laag vuur verder.
13. Rasp een beetje Parmezaan en een paar druppels citroensap over de gnudi.
14. Serveer direct met extra Parmezaan en een paar van de krokant gebakken salieblaadjes

 

Wijnspijs

Champagne en Parmezaanse kaas, een plek waar umami en umami elkaar ontmoeten. Parmezaan zou je misschien eerder bij Prosecco verwachten, want allebei Italiaans. Maar de truc zit ‘m in de tweede gisting, de flesrijping van Champagne, die minimaal 15 maanden duurt. Prosecco slaat deze stap over, wat ‘m simpelweg minder complex maakt (ook lekker, maar anders). Die rijping maakt de wijn volwassen – het maakt dat de fruitige smaken worden aangevuld met brood, gist en noten. We kozen daarom voor een brut van Bernard Rémy én een Blanc des Blancs 2011 van Zimmerlin-Flamant.

Verschil? Die laatste is een Champagne uit één specifiek jaar, terwijl de brut een mengeling is van verschillende jaartalen. Dat doe je om jaar in jaar uit een constante kwaliteit en stijl te geven. In het geval van een uitzonderlijk goed wijnjaar kun je er natuurlijk voor kiezen om een Champagne te maken die dat juist weerspiegelt. Anders dan de ‘gewone’ bruts, rijpen die flessen vaak langer (minstens 3 jaar) op hun gistcellen. Hoe langer, hoe complexer de smaken worden. Ging dat dan ook nóg beter bij de gnudi? Niet per se. Ik denk dat je met een mooie brut al een goede combi maakt.

De Zimmerlin-Flamant had Hanneke gescoord tijdens vakantie in Champagne, maar de blanc des blancs van Ruinart past hier ook perfect.

Meer recepten? Check dan de Wijnspijs-pagina.
Ga je dit gerecht ook maken of drink je een topwijn die je wilt delen? Tag me, tag me, tag me! Dat kan via Facebook of Instagram of gebruik de hashtag #leclubdesvins. Santé!