Union des Grand Crus de Bordeaux – Maandagmiddag. Ik sta wijnen te proeven in de Wintertuin van het Krasnapolsky. Vandaag staat in het teken van Bordeaux, de wijnen van 2014 staan op de proeftafel. Van Pessac-Léognan tot Pomerol.

Paniek

Deze gathering heet officieel Union des Grand Crus de Bordeaux en wordt in Nederland georganiseerd door Perswijn. De groep uit Bordeaux reist de hele wereld over met hun nieuwe lading wijnen. Een unieke kans om zoveel mooie wijnen op één middag te kunnen proeven.

Een kleine golf van paniek overvalt me als ik de zaal binnenloop. Enige research vooraf was handig geweest. Zo zie je maar dat ik nog veel moet leren. Er staan meer dan 100 wijnen open – waar moet ik in godsnaam beginnen? Gelukkig neemt Karin van Vinoblogie én columnist bij Winelife me mee op sleeptouw. Zij heeft wél haar research gedaan en haalt een briefje uit haar broekzak waar zo’n 25 chateaux opstaan. Let’s go!

Rondje wit

We starten met een klein rondje wit om de smaakpapillen wakker te maken. Sauvignon blanc, semillon en muscadelle, die wijnen voortbrengen van fris & fruitig tot rijk & romig. Een goede versie van die laatste is waanzinnig en vind je in Pessac-Léognan. Het gaat zoveel verder dan alles wat je ooit hebt geproefd. Semillon maakt mollig, vol en romig, terwijl sauvignon zorgt voor het frisse tikje. Dat resulteert in een soort van ‘in roomboter gebakken appel met citroen- en sinaasappelrasp’ explosie in je mond. Spannende smaken. Dat blijkt nog niet makkelijk in Bordeaux, waar het al snel te heet is voor witte druiven. De koele zomer van 2014 heeft de druiven gered; de wijnen zijn vol, romig, maar met voldoende zuren. De wijn van Smith-Haut Lafitte spande de kroon. Heart ♥.

Het echte werk

Na drie witte wijn pakken we door met rood. We starten in Saint-Emillon, waar Clos Fourtet er bovenuit springt. Na een paar stevige blockbusters kom ik in deze wijn de zogenaamde vrouwelijke elegantie weer tegen. ‘Zacht, bosfruit, kersen, kruiden en zoethout’ lees ik terug in mijn proefnotities. We lopen door naar Pomerol, waar we achtereenvolgens Le Bon Pasteur, Clinet en La Conseillante proeven. Wauw, wat een geluk.

Aan de andere kant van de rivier – in de Médoc – staat Margaux bekend als de vrouwelijke appellation. Niets is minder waar in 2014. Hout, koffie en mokka domineren. Je moet er natuurlijk van houden, maar ik prijs mezelf weer gelukkig dat ik dit soort wijnen mag proeven. De zuren, die te danken zijn aan de schommelende temperaturen en koele zomer van 2014, komen we tegen in Chateau Ferrière. Ben benieuwd welke kant dat nog op gaat. Volgens de producenten is 2014 het beste jaar sinds 2010. Geen top, maar wel klassiek Bordeaux. Meer over Bordeaux en deze proeverij vind je in Perswijn editie maart/april.

Net zoals LuckyTV een Werken bij de NOS afsluit, sluit ik ook deze column af met ‘Het was een mooie dag‘. De dag sluiten we af met – hoe kan het ook anders – Sauternes.

Meer columns lezen? Check ze hier.

Bordeaux Frankrijk rode wijn Witte wijn