Het is woensdagavond en ik ga tien wijnen van Giuseppe Quintarelli proeven bij Wijnhandel Peeters in Rotterdam. Breekt zo lekker de week.

Gelukkig is WSET4-klasgenootje Danielle ook mee, anders was ik de enige vrouw geweest. De gelagkamer van Peeters is gevuld met zo’n 30 mannen. Welkom in de wijnwereld.

Wie is Giuseppe Quintarelli?

Hij wordt (of eigenlijk werd, want hij is inmiddels overleden) vaak omschreven als de beste wijnmaker van Italië. De wijnen van Quintarelli horen bij de top van de Italiaanse wijnen. Het staat te boek als dé referentie voor topwijnen uit Valpolicella, maar ik moet je zeggen: ik heb nog nooit zoiets als dit geproefd. Ligt dat aan mij of is de kwaliteit van Quintarelli gewoon ongeëvenaard? Het antwoord ligt ongetwijfeld in het midden. Zijn Valpolicella is beter dan menig Amarone. Om nog maar te zwijgen over die laatste. Nog nooit in mijn leven heb ik zo’n elegante Amarone geproefd.

Dat vergt een eindeloze portie geduld en een ongeremde toewijding. Er wordt nooit beknibbeld op kwaliteit. “We want to make wine without a compromise”, zeggen ze zelf.Sjaak van de Graaf – de importeur van Quintarelli, Neerlands Wijnhuis – vertelt ons dat ze pietje precies én zuinig zijn. Er mag geproefd worden, maar wat overblijft wordt gewoon weer terug in het vat gestopt. Er worden geen spuugbakken op tafel gezet. Logisch met zo’n kleine productie. In totaal bezitten ze twaalf hectare wijngaard en maken slechts 60.000 flessen per jaar. Als je je bedenkt dat de hele wereld deze flessen wilt, is dat bijzonder weinig. De opbrengst per hectare wordt laag gehouden, de druiven worden meerdere keren gesorteerd en de wijn (Valpolicella) blijft na de gisting nog minimaal zes jaar rijpen in grote foeders. De Amarone laten ze zelfs zeven jaar rijpen, de Riserva tien jaar. Voor jouw informatie, Amarone DOCG schrijft ‘slechts’ een rijping van ten minste twee jaar voor. 

Proefnotities

Hieronder vind je de proefnotities van de Quintarelli proeverij bij Wijnhandel Peeters.

Bianco Secco 2017
Een blend van chardonnay, garganega, sauvignon blanc en trebbiano.
Het is een typische, Italiaanse, witte wijn met bekende bitters. Amandelen, gele appel, peer, grapefruit en goede zuren.

Bianco Secco 2016
Hetzelfde recept, maar een jaartje ouder. Gerijpter met peer, ananas en duidelijke tonen van venkel en noten (walnoten en amandelen). Mooi.

Primofiore 2015
Een blend van corvina, corvinone, cabernet sauvignon en cabernet franc. Pruimen, aardbeien, kersen, chocolade, tabak en kaneel. Na een tijdje treden ook de bloemetjes naar de voorgrond. Het is een zachte wijn met veel rijp fruit. Goed aanwezige zuren en dito (maar rijpe) tannines.

Valpolicella Classico Superiore 2011
“Geen Gardameer limonade”. Ik heb nog nooit zo’n mooie Valpolicella geproefd. Voor deze wijn wordt een deel van de druiven ingedroogd. Je zou kunnen denken aan een ripasso, maar die term gebruiken ze niet. De methode ook niet. Voor een ripasso worden de schilletjes die eerder gebruikt zijn om Amarone mee te maken nog een keer gebruikt. Quintarelli gebruikt geen rebound druiven, maar verse ingedroogde druiven.

Wat een klasse, zo verfijnd. Kersen, toast, subtiele geur van chocolade, kardamon, earl grey thee, rozenblaadjes, zongedroogde tomaten. Goede ruggengraat van zuren en rijpe tannines.

Er worden verschillende druivenrassen gebruikt, soms ook witte, het precieze recept is niet bekend, maar corvina/corvinone en rondinella voeren de boventoon.

Ca’ del Merlo 2009
Single vineyard, afkomstig van Ca’ del Merlo. Geconcentreerder dan de Valpolicella, zure kersen, kersenbonbons en after eight chocolade. Kardamon in de smaak. Opnieuw medium+ zuren en dito (maar rijpe) tannines.

Rosso di Bepi 2008
Letterlijk vertaald: de rode wijn van Bepi – de bijnaam van Giuseppe. Het is een gedeclasseerde Amarone. Amarone wordt alleen gemaakt in de allerbeste jaren. Voldoet het jaar niet aan hun eisen, dan maken ze een Rosso di Bepi. Een Amarone die geen Amarone heet. Nog steeds 149,50 euro.

Amarone Classico 2009
Waanzinnige wijn, ik begin lyrisch te worden. Één slok en alle Amarones worden weggeveegd. Alsof je smaak gereset wordt. Totaal niet dik, maar juist heel elegant. Toch 16,5% alcohol, dus licht kunnen we het ook niet noemen. Complex wel. Pruimen, kersen, tabak en chocolade komen voorbij. In de smaak opnieuw kardamon en wat munt. De tannines zijn fluweelzacht. Na vijf minuten proef ik de wijn nog steeds. 

Alzero 2007
Dit was een idee van een Amerikaanse klant, die groot fan was van de wijnen uit de Bordeaux. Of Giuseppe een Bordeaux wilde maken in de Amarone-stijl? Daar draaide hij zijn hand niet voor om. Super Tuscan uit Valpolicella. Er worden maar 3000 flessen per jaar gemaakt. Koffie, tomaat, ceder, zure kersen, vijgen en gedroogde pruimen.

Reciotto Classico 2007
Toegegeven, ik ben – misschien de enige op de wereld – meestal geen fan van reciotto. Vind het vaak too much. Deze niet. Heeft genoeg zuren om de suikers te balanceren. Gedroogde kersen, vijgen en chocolade. Super mooi.

Amabile del Cerè 2003
OMG. De Yquem van Giuseppe, hoor. Ik zeg het gewoon. Het ontloopt elkaar niet veel. Gekneusde appel, sinaasappelmarmelade, bloemenhoning, gekarameliseerde pecannoten, dadels, gele rozijnen, walnoten, hazelnoten en heel duidelijk: kaneel. Yquem is misschien een tikkeltje voller en heeft meer aroma’s van tutti frutti (abrikozen vooral). Amabile dankt haar naam aan een verborgen vat dat deze naam droeg in de Tweede Wereldoorlog. Later is het vat teruggevonden en was de inhoud prachtig gerijpt.

Ook een proeverij van Wijnhandel Peeters bijwonen? Hou de website in de gaten voor nieuwe proeverijen.

Like what you read?

Volg me dan op Instagram of Facebook en blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe artikelen. Le Club des Vins stuurt elke maand een nieuwsbrief uit, genaamd wijnvertier in je inbox. Lid worden?

Veneto