In mijn wijnvriendengroep sta ik bekend als “het Loiremeisje”. Tijdens mijn studie Frans heb ik een half jaar in Angers gestudeerd, middenin wijngebied Anjou. Helaas hield ik me als 19-jarige nog niet met wijn bezig en dronk ik vooral cocktails en Monaco – een mix van bier, 7UP en grenadinesiroop…

Later kwam ik er gelukkig alsnog achter wat een prachtige en diverse wijnen deze streek voortbrengt. Het was tijd om terug te gaan en nu wel dieper in de wijnen te duiken.

Zo’n 50 jaar geleden stond de Anjou vooral bekend om rode wijnen van cabernet franc, maar tegenwoordig wint wit ook hier steeds meer aan populariteit. Hoewel voor Anjou Blanc een klein percentage sauvignon blanc en chardonnay is toegestaan, draait het eigenlijk allemaal om één druif: chenin blanc. Na een bezoek aan Domaine Haute Perche, net buiten Angers, bezocht ik Savennières en Vouvray, twee gebieden die absolute topwijnen van deze druif produceren.

Savennières

In Savennières bestaat de bodem vooral uit schist, een soort leisteen. De appellation bestaat sinds 1852 en is 30 hectare groot, bewerkt door veertig wijnmakers. In Savennières wordt met name droge wijn gemaakt, maar in uitzonderlijke jaren wordt er ook zoet gemaakt (zoals in 2022, toen er een Coulée de Serrant Moelleux is gemaakt van door botrytis aangetaste druiven).

In Bistrot Le Chenin (aanrader!) vond ik Clos du Papillon op de kaart, een beroemde wijngaard met drie eigenaren. Ook stond Coulée de Serrant voor € 10 per glas op de kaart. Dit is een beroemde wijngaard van zeven hectare die een eigen appellation heeft en in handen is van de familie Joly, die geheel biodynamisch werkt. De wijnen worden soms gezien als intellectueel en moeilijk, maar als ze een beetje lucht krijgen is dit chenin blanc op z’n best! – Bistrot Le Chenin, 1 Place Simone Veil, 49170 Savennières.

Vouvray

Dan naar Vouvray. Zelfde druif, maar een andere bodem: klei, krijt en silex. Het gebied begint in de vallei van de Loire en loopt vervolgens steil omhoog. In de kalksteenrotsen zijn grotten uitgehouwen, de zogenaamde ‘caves troglodytiques’. Sommige worden bewoond, maar velen dienen als wijnkelder. Overal in de regio zie je de uitgegraven kalksteen terug, die vroeger werd gebruikt voor het bouwen van huizen en kastelen, met leisteen daken.

In Vouvray maken ze zowel zoete als mousserende wijnen van chenin blanc. Of er zoete wijn wordt geproduceerd, hangt af van het jaar. In koudere jaren worden vooral mousserende en droge wijnen gemaakt, terwijl in warmere jaren ook demi-sec, moelleux of zelfs liquoreux wijnen ontstaan van druiven die door botrytis zijn aangetast. De minst rijpe druiven (vroeg geoogste druiven) worden meestal gebruikt voor mousserende Vouvray, die minstens 12 maanden moet rijpen, dezelfde eis als voor Crémant de Loire.

Deze wijnen van chenin blanc mogen dan gezien worden als intellectueel en niet zo sexy, wat mij betreft mag dit meer gedronken en geschonken worden. Hopelijk helpt de populariteit van de druif in Zuid-Afrika om de Franse chenins ook weer in de lift te brengen.

De wijnen zijn namelijk heerlijk, vol spanning en complexiteit maar toch ook toegankelijk, met altijd prachtige zuren en een kenmerkend bittertje.

Tot slot: Échappées en Loire

Laatste tip voor de Franssprekenden onder ons: elk jaar worden in het laatste weekend van augustus de Échappées en Loire georganiseerd. Hier word je met een tasje met een wijnglas op pad door een wijnmaker wegwijs gemaakt in verschillende appellations in de Loire. Dit jaar deden er 13 appellations mee. De organisatie gebeurt een beetje met de Franse slag, maar het is zeer leerzaam – en lekker!

Frankrijk Loire