Oh, de wereld van de wijnen. Was het maar zo eenvoudig als het leegdrinken van je glas op een donkere dag. In Frankrijk gelden al honderden regeltjes en moet je een fotografisch geheugen hebben, wil je de in’s & out’s van enkel Bordeaux nog maar kunnen onthouden. Nu ik een aantal proeverijen achter de rug heb, waar de Italiaanse wijnen de hoofdrol speelden, wordt het tijd voor een stukje wijntheorie over Italie.

Denominazione di Origine Controllata e Garantita

Op de fles staat soms ‘Denominazione di Origine Controllata e Garantita’ ofwel DOCG. Het is de hoogste classificatie in Italie. Die mag je niet zomaar op je fles zetten. De wijn mag alleen uit een bepaald gebied komen en de wijnboer moet aan allerlei regels voldoen. In totaal zijn er ‘slechts’ 74 gebieden met een DOCG status, zoals Chianti Classico, Prosecco Superiore, Barolo, Brunello di Montalcino, etc.

Denominazione di Origine Controllata

Vaker zien we de DOC-status, wat staat voor ‘Denominazione di Origine Controllata’. Nog steeds vele regels, maar het herkomstgebied – daar waar de wijn wordt gebied – is iets groter of ze doen net iets makkelijker over de druivenrassen die gebruikt mogen worden.

Indicazione Geografica Tipica

Voor degene die niet aan de regeltjes voldoet of liever wil experimenteren, bestaat de laagste classificatie: Indicazione Geografica Tipica. Denk niet te min over ‘laagste’, want hier kunnen de mooiste wijnen tussen zitten. Vaak voor een mooi prijsje.

Maar er is meer…

Oef, en dan nu de domper van dit hele verhaal. Eigenlijk weet je nu nog maar 1% van Italië. Ze zijn daar namelijk gek op authentieke druivenrassen. Druivenrassen die je zelden buiten Italië tegenkomt, zoals de vernaccia, negroamaro, montepulciano. Daarbij komt ook nog eens dat deze druiven een favoriete plek binnen Italië hebben. Laten we volgende keer de belangrijkste regio’s eens onder de loep nemen…

Stay tuned!

Italië