Hoge sokken, fluwelen haarband en het liefst een kek printje op je bloes – dat zijn de key ingredients voor een weekendje Lowlands. Dat alles gaat natuurlijk gepaard met het ultieme gevoel van vrijheid ‘the free state of Llow’. Iets dat wij Zeeuwen doorgaans vertalen met: ‘we nemen er nog eentje’.

In de wijnbar, dus. Onze favoriete hangout, waardoor ik inmiddels tot twee keer toe The Editors heb gemist. ‘Oh, is dat nu?’ Bovendien staat de wijnbar tegenover de Lima, dus dat is sowieso een garantie tot succes. Drie jaar geleden was het overigens ook een succes – toen was de wijnbar verwerkt in een carousel.

De wijnen van Lowlands

Enfin, de wijnkaart lijkt op het eerste gezicht Duits georiënteerd. Bij nadere inspectie blijkt dat ook op het tweede gezicht het geval. Riesling, silvaner, grau- en spatburgunder vullen de kaart. Er is zelfs een sekt om het leven te vieren. Laten we daar dan ook mee beginnen. Er is tenslotte net iemand als getuige gevraagd (FYI: Peter vroeg Niek, tranentrekker). De sekt is heerlijk fris, lekkere bubbels, maar wel heftig na 15 bier.

We pakken door met een Goldschild riesling kabinett, een silvaner en een rosé. De silvaner blijkt van het wijnhuis Wittman, waar één mijn favo rieslings vandaan komt. Ook deze mag er wezen. Lekker fruitig met een kruidige touch. De rosé vinden de proevers naar pizza salami ruiken, maar dat kan ook komen door de locatie van de Scuola, die een stukje verderop verse pizza’s bakken.

Qua prijs/kwaliteit wint de riesling kabinett. Deze zit niet té hoog in z’n zuren en voor 1,5 muntje redelijk betaalbaar. Qua wijnspijs gaat ie ook lekker bij de kaasfondue. De – net op tafel erbij gekomen – spatburgunder trouwens ook.

You get a card

Tijdens de wijnproeverij maak ik van de gelegenheid gebruik om ook wat visitekaartjes van Le Club des Vins uit te delen. Een betere plek om mijn wijnblog te promoten bestaat er niet, me dunkt. Ik raak aan de praat met een Lowlands-ganger over wijn en grijp ondertussen naar mijn kaartje ‘hey, misschien vind je het leuk om….’ Zijn reactie vergeet ik nooit meer: ‘Wat?! Ben jij Le Club des Vins? Ik volg je al!’ Wauw. Emotionele rollercoaster, zo’n weekend.

Was je ook op Lowlands en heb je wijnen geproefd of misschien een kaartje van Le Club des Vins gevonden? Laat je horen! 

Tot volgend jaar!