Er zit nog niets in je winkelwagen. Wil je wat leuks zien?
Go shopping
Groetjes uit Montalcino! Ik schrijf (een gedeelte van) mijn maandoverzicht dit keer vanuit het zonnige Italie en het is hier HEERLIJK. De zon, de wijn, het eten. Tutti bene. Eigenlijk was de hele maand één groot feest. Van de Zeeuwse wijnfeesten tot een weekendje Lowlands.
Van wijnkoningin naar prinses
Het eerste weekend stond in het teken van de Zeeuwse Wijnfeesten, de tiende editie alweer. Omdat het vorig jaar zo’n succesnummer was, besloten we om dit jaar een plekje op de camping naast de Wijnhoeve te reserveren. En dus snelden we vrijdagmiddag met z’n tienen naar Dreischor. Gas op die lollie! Verder ga ik er geen woorden aan vuil maken, want dit filmpje (gemaakt door ere-clublid Christien) spreekt boekdelen!
Proefgroepje test witte Rhône
Aan de WSET-3 cursus heb ik een leuk proefgroepje overgehouden. Elke maand proeven we een bepaalde druivenras, specifieke regio of typerende wijnstijl. In augustus was het de beurt aan de witte wijnen van de Rhône. De lokale druivenrassen als grenache blanc, viognier, bourboulenc, rousanne en marsanne kwamen voorbij. Natuurlijk mocht ook de supermarkttopper van Guigal niet ontbreken.
Drie wijnen sprongen er wat mij betreft uit:
- 100% rousanne van Domaine Alary – € 7,95 bij Wijnkoperij Platenburg (niet online)
- Chateauneuf-du-Pape van Domaine du Vieux Télégraphe – € 49,95 bij Henri Bloem
- 100% marsanne, Crozes-Hermitage van Cave de Tain – € 13,25 bij Buy your wine
Daarnaast moet ik ook even de Condrieu van Jean-Paul Brun noemen. Condrieu is de kleinste appellation van Frankrijk, waar uitsluitend viognier vandaan komt. Het is een enorm volle wijn, héél bloemig met tonen van perzik, abrikoos en vanille. Expressief, uitbundig, een beetje als een vrouw met heel veel parfum die haar mond niet kan houden. Je moet er van houden.
September slaan we over vanwege vakanties, maar in oktober staat de wijnstijl ‘mousserend’ op de planning. Tips zijn welkom!
Tweesterrenlunch bij FG Restaurant
Alsof we het leven nog niet genoeg hebben gevierd, schuiven we – ik, broertje en mams – ook nog even aan bij FG Restaurant. Lunchen bij Francois Geurds stond al een tijdje op mijn wensenlijstje. Alles wat hij aanraakt, verandert in goud. Rotterdam is inmiddels drie restaurants rijker: FG Bistro (‘Het Montmatre aan de Maas’), FG Foodlabs (‘Smaaklaboratorium’) en FG Restaurant (‘Absolute top in de gastronomie’). Bij die laatste strijken we neer voor een spectaculaire lunch.

Hangen in de wijnbar op Lowlands
Met een overvolle auto, een blikje bier in de hand en buikpijn van de FOMO karren we het terrein van Lowlands op. Na twee jaar overgeslagen te hebben gierde de FOMO weer door mijn lijf bij het zien van de camping, de wijnbar en de blije mensen. Het was een heerlijk weekend met als hoogtepunt, uiteraard, de wijnbar 😉 Verder vond ik Mumford & Sons, London Grammar, Jonna Fraser, The XX en Kimbala ook te gek.

Op naar La Bella Italia
Maandagochtend, 08:30 – ik ontwaak op de Lowlands camping. Anderhalf uur later zitten we in de auto naar Rotterdam. Een goede timing, want niet veel later begint het vast te lopen op het parkeerterrein en duurt het zeker 2,5 uur voordat je er überhaupt af bent. Onderweg bedenk ik alvast mijn strijdplan voor het luttele uurtje dat ik straks thuis heb. Straks word ik weer opgehaald door Hanneke en Alexander voor onze camping trip naar la bella Italia. Dat wordt wassen, douchen, lunchen en controleren of ik mijn koffer goed heb ingepakt.
In een – wederom – overvolle auto vertrekken we naar onze eerste pitstop: Clos de Clessé, een pittoreske chambre d’hotes in de Macconais, Bourgogne, waar we na een heerlijk ontbijt weer door tuffen naar de Piemonte.

In Italie verblijven een weekje op camping Viora. Het is dé plek voor ultieme rust, die ik overigens nog wel even moet zoeken, maar uiteindelijk gelukkig vind. Op het programma staat onder andere een bezoek aan de bekende dorpen, waaronder Barolo zelf (dikke tip: vermijd het Barolo-museum), La Morra en Alba. Via Vinites heb ik een bezoek geregeld bij Pio Cesare, waar we met open armen worden ontvangen door Agusto, de neef van Pio. We krijgen een privé rondleiding, zien flessen uit de jaren ’50 en mogen uiteraard de wijnen proeven. Alexander raakte helemaal in de ban van Barolo en schreef er zelfs zijn eerste blog over.


Een week later, op maandag, is het tijd om afscheid te nemen. Hanneke en Alexander gaan een weekje naar de Franse kust en ik reis solo verder naar de Toscane. Hoe dat was, vertel ik in een volgende blog, want dat is teveel om op te noemen…

MEER WIJNVERTIER?
Volg me dan op INSTAGRAM of word m’n 1.500e volger op FACEBOOK voor dagelijkse updates ❤