Iets wat zo ongrijpbaar ver weg leek, is nu opeens heel dichtbij. Ik sta aan de poort van het legendarische Chateau d’Yquem. Oké, ze doen ‘m niet open en ik ben nog steeds een voetbalveld en een paar honderd euro verwijderd, maar toch.

Ik sta in het zuiden van Bordeaux – in de streek Graves dichtbij het dorpje Sauternes. Hier worden de bekendste dessertwijnen van de wereld gemaakt. We slapen in Chateau Trillon, waar je vanuit de toren uitkijkt op de wijngaarden van de streek, comme ça:

De koning van de dessertwijnen

Chateau d’Yquem wordt ook wel ‘de koning van de dessertwijnen’ genoemd. Het is het enige chateau met de hoogste classificatie in de Sauternes: Premier Cru Superieur Classé. Deze onderscheiding is tegelijk met de Médoc classificatie van 1855 opgesteld.

Alles draait hier om perfectie. Alleen de allerbeste druiven worden geplukt en gebruikt in de wijn. Waar de één plukt in een dag, plukt Chateau d’Yquem meerdere malen gedurende oktober en november. Alleen de druiven die perfect gerot zijn gaan door naar de volgende ronde. Gerot? Inderdaad, dat is het trucje van de dessertwijnen.

Edele rotting

Rot klinkt zo ehh.. rot, dus in Frankrijk noemen ze dat ‘pourriture noble’ ofwel edele rotting. Het gaat er om dat de druiven worden aangetast met de botrytis cinerea schimmel. De schimmel zorgt voor kleine gaatjes in de druif, waardoor het vocht verliest. Wat over blijft, is een super geconcentreerde druif vol smaak. Maar die botrytis komt niet zomaar te voorschijn…

Een mooie zomer is gewenst, zodat de druiven goed gerijpt de herfst tegemoet gaan. Daarna is het duimen geblazen. De schimmel heeft warmte nodig, maar niet teveel. Een goede balans tussen de vochtigheid, warmte en droogte. Het kleine riviertje, de Cyron, zorgt voor ochtendmist en daar gaat botrytis lekker op. Die mist moet overigens ook weer op tijd weggaan, want anders gaan de druiven op een andere manier beschimmelen – de manier die je niet wilt. Ander nadeel: het komt het bijna nooit voor dat de schimmel heel de wijngaard bereikt. Stukje bij beetje verspreidt het zich over de druiven. Vandaar dat de oogst in meerdere rondes plaatsvindt.

Nothing but the best

Dat het bij Chateau d’Yquem gaat om perfectie, blijkt wel uit hun geringe opbrengst. De opbrengst per hectare ligt gemiddeld op 9 hectoliter (omgerekend ongeveer één glas per wijnstok). Bij andere wijnen (niet per se dessertwijnen) kan de opbrengst per hectare oplopen tot 90 hectoliter.

Het komt ook wel eens voor dat het Chateau besluit geen wijn uit te brengen. Zo geschiedde in 2012. De oogst voldeed niet aan de strenge eisen die het chateau stelt. De oogst wordt dan doorverkocht aan een ander chateau, die wel een wijn op de markt brengt (of beter gezet: die een wijn op de markt moet brengen om te kunnen voort blijven bestaan.).

Droge wijn ‘Y’

Naast de dessertwijnen brengt Chateau d’Yquem ook een droge witte wijn op de markt, genaamd Y. Hoewel deze net zo goed uit Sauternes komt, mag dit niet op de fles staan. De AOC Sauternes geldt alleen voor dessertwijnen. De droge witte wijn van Yquem draagt dus simpelweg AOC Bordeaux.

Ondertussen in Sauternes

Na het bezoek aan de poort van Yquem rijden we verder naar het dorpje Sauternes. Een bruisende metropool, maar niet heus. Een klein dorpje dat faam geniet vanwege haar hemelse wijnen. Gelukkig kunnen we proeven. Het flesje Chateau d’Yquem shinet in een vitrinekast achter slot en grendel. Zonder prijs. Tja, als je dat moet vragen, kun je het waarschijnlijk niet betalen. Whatever, ik vraag het. Voor het kleine flesje (375ml) leg je € 180 neer. Net mijn Lowlands kaartje verkocht voor dito bedrag. Zal ik…?Bijna, maar nee. Dat is nog een brug te ver (voor mijn portemonnee). Mocht je de jackpot winnen, kun je een klein flesje uit 1995 hier in Nederland bestellen: Chateau d’Yquem voor €135, of ga helemaal los en ga voor een Chateau d’Yquem 1990 voor het luttele bedrag van €475.

Update 2019: Ik proef Chateau d’Yquem 1996 in London

Het is er dan toch eindelijk van gekomen. Ik proef Chateau d’Yquem 1996 bij BobBobRicard in Londen. Hanneke en ik hangen aan de bar van dit classy restaurant in SoHo. Mijn hart maakt een sprongetje als ik zie dat Chateau d’Yquem per glas te bestellen is. Ja, het kost 35 pond maar who the hell cares. Ik ben op vakantie en dit is mijn grootste droom.

Het is niet te doen om de wijn te beschrijven. Het is een droom. Het is intens, verfijnd en goddelijk lekker. Van sinaasappelmarmelade tot honing en gedroogde abrikoos. Een afdronk die je letterlijk na een kwartier nog steeds proeft. Deze wijn kun je alleen maar met je ogen dicht proeven.

Like what you read?

Volg me dan op Instagram of Facebook en blijf op de hoogte van mijn avonturen en nieuwe artikelen. Le Club des Vins stuurt elke maand een nieuwsbrief uit, genaamd wijnvertier in je inbox. Lid worden?