Het is dringen geblazen bij de masterclass van Lars Daniels. Gelukkig heb ik een plekje aan tafel weten te bemachtigen. Ik ben bij de Italiaanse Wijnvakdag in de Kookfabriek in Amsterdam. Lars Daniels gaat zo iets vertellen over Italiaanse druiven & terroir. Daar moet ik natuurlijk bij zijn.

Lars Daniels is eigenlijk wel een beetje een #celeb in de wijnwereld. Hij heeft het Magister Vini diploma – de hoogst haalbare wijnopleiding van Nederland – op zak, is inmiddels docent op de Vinologenopleiding, heeft een eigen wijnhandel en schrijft regelmatig voor Perswijn. Kortom, een celeb, bij wie ik maar al te graag aanschuif voor een les ‘Italiaanse druiven en terroir‘.

Wijnland Italië

Nou, heb je even? Volgens het boek Wine Grapes telt Italie 377 druivenrassen. Het getal dient wat mij betreft als uitgangspunt, als minimum, gezien de vele subrassen en substijlen die het land rijk is. Winefolly illustreert dat mooi met de volgende zin:

‘Als je elke week een nieuwe Italiaanse wijn drinkt, duurt het 20 jaar tot je heel Italië geproefd hebt.’

Italie is onder te verdelen in 20 regio’s, die elk bekend staan om één of meerdere grote wijnen. Barolo en Barbaresco uit Piemonte, Chianti Classico en Brunello di Montalcino uit Toscane en Amarone di Valpolicella uit Veneto. Een legio aan druiven, terroir, technieken en dus ook: geuren, smaken, stijlen.

Wat is terroir?

Lars staat inmiddels in de docent-modus te vertellen over terroir. Terroir is meer dan alleen de bodem, het is de interactie van alle elementen die er mee te maken hebben. Dat is naast de bodem, ook het weer, het klimaat, de ligging van de wijngaard t.o.v. de zon, de expositie en de locatie. Het werk van de mens komt er ook bij kijken. Dat wil zeggen: het werk in de wijngaard, zoals het snoeien van de wijnstokken en bepalen van het oogstmoment. De vinificatie telt niet mee, want daar kan je natuurlijk van alles met de wijn doen (lees: veranderen, corrigeren, etc.).

Met de gebergtes (Alpen in het Noorden en de Apennijnen die dwars door het land gaan), de grote meren (Garda- en Iseomeer), de bodemtypes (kalkhoudend in het noorden, vulkanisch in het zuiden), het klimaat en de zeeën die het land omringen, kun je wel nagaan hoe divers het terroir van Italie is.

Dat is het grotere plaatje. Daarna zoomt terroir in op de wijngaard. De ene wijngaard is de ander niet en het terroir kan een paar meter verderop totaal anders zijn. Ja, terroir maakt wijn bijzonder. Het is iets typisch, iets wat alleen die wijngaard heeft, en dus ook alleen de wijn afkomstig van die wijngaard. Authentiek, lekker lokaal, hipster, alles. Dat betekent dat je ook wijn voor de mainstream hebt, de doordrinkers, de wijn voor de massa. Niks mis mee, maar verwacht geen spanning.

Italiaanse druiven

Het voordeel van de lokale druivenrassen is dat deze al superlang in hun terroir gedijen. Ondertussen zijn ze helemaal aangepast en toegespitst op dat specifieke terroir. Ze geven de juiste rijpheid op het juiste moment.

De wijnen

Nadat we in sneltreinvaart de in’s en out’s van Italie als wijnland hebben doorgenomen, is het tijd voor de proef op de som.

Azienda Agricola Inama, Soave Classico 2014

Soave Classico, het enige gebied voor échte, typische Soave. Afkomstig van pergola-wijngaard. Mooie geuren van bloemen en amandel. Klein vetje in de smaak, wat duidt op malolactische gisting. Lekker. 

Importeur: Vino e Olio

Cantina Pedres, Vermentino di Gallura Thilibas 2015

Ik denk terug aan mijn mini-vakantie in Sardinië, waar ik voor het eerst kennis maakte met Vermentino. Gallura is te gek. Vermentino uit Toscane vind ik vreselijk. Dit is weer een feestje. 

Importeur: Tamis Wijnen

Livon, Collio Ribolla Gialla 2015

Ooit gehoord van de ribolla? Ik niet. Super-oude druif. Kom je ook veel in Slovenie tegen, waar met schil-inweking en amfora’s wordt gewerkt. Hier is het strak & fris met een rokerig randje.

Importeur: Vino & Vetro

Azienda Agricola Masciarelli, Trebbiano d’Abruzzo 2013

Trebbiano, hetzelfde als de Franse ugni blanc. Ik vind ‘m altijd een beetje universeel. Het doet me nooit zoveel, maar ik heb ook nog nooit de cultwijn van Eduardo Valentini op. 

Importeur: Douwe Walinga

Azienda Agricola Graci, Etna Rosso 2014

Mag ik hier Lars even citeren? Etna Rosso is een kruising tussen pinot noir, nebbiolo en sangiovese met een rokerige toon in het aroma. Hier wil ik meer van weten. 

Importeur: Il Passatore Vini

San Giusto a Rentennanno, Chianti Classico 2014

Hartje. Ik kon me – tot vorige week – niet heugen wanneer ik voor het laatst Chianti had gedronken. En waarom!? Alsof je echt in Toscane bent. Kom maar door met die pasta. 

Importeur: De Wijnwinkel

Luigi Tecce, Irpinia Campi Aglianico 2013

Krachtpatsert uit het zuiden. Zwart fruit, donker, chocolade en tabak. Ook nog eens 15% alcohol. Pure chocolade lijkt me goed. 

Importeur: Il Passatore Vini

Azienda Agricola Cavallotto, Barolo Bricco Boschis 2012

Jonge Barolo van de cru-wijngaard Bricco Boschis. Mooi, hoor. Van Barolo raak ik altijd een beetje m’n tekst kwijt. Rijp rood fruit, drop, leer, kruidnagel, kruiden en truffel – staan er in mijn proefnotities. Classic.

Importeur: De Wijnengel

 

Ondertussen heb ik een lamme arm van het schrijven, maar zit ik zeker weten in mijn happy place. Wat een toffe masterclass.

Meer theorie? Check dan de Theorie-pagina. 

 

terroir