Misschien is ‘t je al opgevallen dat een groene levensstijl verrekte hip is. Overal poppen vega-barretjes uit de grond, het voedingscentrum stelt zijn schijf van vijf bij en word je gek van de ietwat overdreven ‘The Green Happiness’ hype. Heel goed natuurlijk, die aandacht, maar sommige boodschappen worden jammer genoeg wazig. Plantaardig eten zou niet lekker zijn of dat je alleen maar sla mag eten. Niets is minder waar, er zijn zat planteneters die dagelijks een zak chips slachten of lekker likken aan een Tony’s Chocololly. Whatever floats your boat.

Zelf ben ik nu anderhalf jaar 99% plantaardig eter, vegetarisch plus of in welk doosje je het ook stopt – het komt neer op een menu van groenten, fruit, zaden, noten en één keer in de zoveel weken een pizza margarita van de pitaman. Ik voel me er super bij, zowel lichamelijk als mentaal en zie mezelf nooit meer veranderen. Ik kan niet zeggen dat ik vegan ben, aangezien ik niet op E-nummers let en nog steeds dezelfde leren riem draag van jaren geleden. Misschien ooit, wie weet. Ik weet in ieder geval dat ik beter bezig ben voor mezelf, de dieren en het milieu dan dat ik niet deze levensstijl zou hebben.

Alle beetjes helpen. Misschien ben jij hartstikke goed bezig met het inzamelen van plastic, verbouw je je eigen groenten, heb je thuis een doucheklok, ben je fervent kringloper, heb je 47 zonnepanelen op je dak of ben je diehard raw-vegan, het draagt allemaal bij aan een betere aarde. Zou je graag meer willen doen of wil je gewoon wreed lekker eten? Maak dan dit recept een keertje. Het zal je verbazen hoe lekker cruelty-free eten kan zijn.

Ingrediënten (voor 4 personen):

• 4 wortels
• 1 paprika
• bakje champignons
• 2 preien
• 1 ui
• seitan
• 1 knoflook teen
• soep noodles voor 4 personen
• 2 bouillon blokjes
• sriracha
• sojasaus
• tamari
• zout
• peper
• kokosolie/olijfolie

Bereidingswijze:

1. Snij alle groenten in smalle reepjes.
2. In de grootste soeppan die je hebt, fruit je de ui en knoflook in een klein scheutje olie tot de ui er glazig uitziet.
3. Voeg daarna de paprika en champignons toe.
4. Als de champignons lekker bruin zien, kun je 2 liter bouillon erbij gieten.
5. Voeg de wortels en prei toe.
6. Laat dit op een laag vuurtje een kwartiertje sudderen. Ondertussen kun je de seitan in een apart pannetje in 4 minuten aan alle zijdes krokant bakken.
7. Doe dan de noodles erbij. Ik gebruikte een zak wok-noodles van Conimex, maar je kunt natuurlijk ook 4 aparte zakjes instant noodles gebruiken.
8. Als die na 2 minuten klaar zijn voeg je ook een flinke scheut peper, zout, sojasaus en tamari toe maar wees spaarzaam met de sriracha (want heet!).
9. Proef of de verhouding tussen zoet en pittig gelijk is.
10. Als laatste voeg je de seitan toe zodat die lekker knapperig blijft.

Wijntip van Nadien:

Plantaardig of niet. Er hoort wel een wijntip bij natuurlijk. Hier moest ik toch even voor researchen, want naar mijn idee is wijn plantaardig, want druiven. Maar nee. Tijdens het maken van de wijn moet de wijn op enig moment worden ‘geklaard’. Dat gebeurt na de gisting. Er zitten dan nog vele deeltjes in de wijn, wat zowel uit de druiven als uit het gist kan komen. Het is om zich niet nodig om de kwaliteit van wijn te verbeteren, maar wel om het er iets appetijtelijker te laten uitzien… Meest voorkomende klaringsmiddelen zijn albumine (ei-eiwitten), caseine (melk-eiwitten), gelatine (huid, botten, kraakbeen van zoogdieren) en vislijm (gedroogde zwemblazen van vissen). Vroeger werd zelfs ook stierenbloed gebruikt. Oké, proost!

Natuurlijk zitten deze stoffen niet meer in het eindproduct, maar er zijn wel dieren voor gebruikt, dus moeten we concluderen dat niet alle wijn veganistisch. Een goede uitvinding is bentoniet. Dit is een soort klei, geheel plantaardig en prima klaringsmiddel. Het vervelende is dat je niet echt weet wanneer een wijn veganistisch is of niet, omdat het 9 van de 10 keer niet op de fles staat. Voor meer info verwijs ik je naar een artikel over Vegan Wijn van de Groene Meisjes. Zij weten er meer over dan ik ;-)

Hoe dan ook, ik combineer deze soep met een Alsace Pinot Gris. Kan niet anders, want ik ben er zojuist op vakantie geweest. En elke keer weer verbaasde ik me over de geuren en smaken van de wijnen uit deze streek. Deze pinot gris, in tegenstelling tot pinot grigio uit Italie, heeft vaak een restzoetje in de smaak. Niet helemaal droog. Met een keur aan ‘secondaire’ aroma’s als sinaasappelschil en gember. Blust ook een beetje het scherpe van de sriracha. Geniet ervan!