Vanuit Barcelona ben je in een uurtje in wijngebied Penedès. Hartstikke leuk als je geen zin hebt om te constateren dat de Sagrada Familia nog altijd in de steigers staat en je de mensenmassa’s op de Ramblas ook wel gezien hebt. Maak een leuk dagtripje!

Bodegas Miguel Torres

En als je dan echt een dagje uit wilt, dan is het bezoeken van Torres een goeie! Daar kun je je namelijk wel een tijdje vermaken. Ik reed op de bonnefooi langs en kon gelukkig na een uurtje mee met een tour in het Spaans. Engelstalige tours zijn er natuurlijk ook en sowieso is het verstandiger om van tevoren even te reserveren. Maar ja, vakantie hè… ik had tot een dag van tevoren geen zin om wat vast te leggen.

Mijn tour startte in een heuse bioscoopzaal. Dat zag er allemaal Pathé-waardig uit, maar ik vreesde meteen dat het een heel onpersoonlijke tour zou worden. Met prachtige beelden, lieflijke muziekjes en cheesy citaatjes over wijnbouw van generatie op generatie, was de film van een minuut of tien precies zoals je ‘m verwachtte.

Vervolgens liepen we een stukje de wijngaard in. Wat ik vooral interessant vond, was hun proeftuintje met daarin een stuk of twintig verschillende druivenrassen en diverse snoeiwijzen die te zien waren. Daar ben ik later nog even teruggegaan om wat detailfoto’s te nemen. Altijd goed als ik later nog eens wil laten zien dat bijvoorbeeld de macabeo er heel anders uitziet dan de garnatxa blanca. Extra leuk: ik was er half augustus en de meeste druiven begonnen dus al flink te rijpen. Leuk om eens een gewurtraminerdruif te proeven naast een sauvignon blancdruif of een muscat naast chardonnay.

Een treintje…

De schrik sloeg me echter om het hart toen bleek dat er een -jawel- treintje voor ons klaarstond. De gids meldde me vol trots dat het een Nederlands treintje op zonnepanelen was. Afijn, het treintje bleek gelukkig niet alleen een toeristische activiteit op zich te zijn, maar was ook wel echt nodig om over het enorme complex via de wijngaarden en de haast industriële wijnmakerijen naar de rijpingskelders te rijden. Ik slik m’n commentaar in; dat treintje gaf toch best een aardig overzicht van wat er allemaal plaatsvindt.

De tour door de kelders was de moeite waard. Indrukwekkend groot, mooie architectuur vol slimmigheidjes en natuurlijk heel veel verschillende wijnen. Torres is een enorm huis dat wijnen onder heel veel verschillende labels op de markt brengt. Daarvan – en van de geschiedenis van Torres – was veel te zien in het museum, waarin we ook een proeverij deden. De vier wijnen die we te proeven kregen, werden gepaird met kleine gerechtjes.

Een nederlaag voor Frankrijk

Het meest interessant vond ik de Torres Gran Coronas Reserva. Een geweldige wijn met een geweldig verhaal. Miguel Torres (in 1870 de grondlegger van de bodega) plantte ook veel uitheemse druivenrassen aan en gebruikte niet alleen de klassieke Spaanse rassen. Een belangrijk voorbeeld daarvan is cabernet sauvignon, waarmee ook de Gran Coronas werd gemaakt. In 1979 werd de ‘Gran Coronas 1970’ de beste rode wijn volgens het Franse Gault Millau op een nota bene Frans wijnconcours. Torres liet daarbij dikke Grands Crus Classés uit de Bordeaux zoals Latour achter zich. Een schok voor de wijnwereld natuurlijk. Zeker voor de Franse.

Om dit verhaal kracht bij te zetten, moet je die Gran Coronas Reserva natuurlijk proeven. Daarom hebben we ‘m bij Walsjérôt op de tap gezet. Weliswaar niet die uit 1970, maar toch: kom ‘m eens proeven!

penedes Spanje