Henri Giraud Champagne is opgericht in 1625 –  in de tijd dat champagne nog een stille wijn was en Dom Pérignon zich kwaad maakte over bubbels. Oh well, things change. 

Met schaamrood op de kaken moet ik toegeven dat ik niet eerder van dit wijnhuis had gehoord. Het bleek een tip te zijn van Romana Echensperger (MW), die de Wijnstudio maar al te graag accepteerde om deze champagnereis compleet te maken. We bezoeken Henri Giraud op onze laatste dag. Op de dag dat ik denk dat ik net een beetje begin te begrijpen hoe het allemaal werkt in Champagne. Dat valt als een kaartenhuis in elkaar als ik de filosofie hoor van Henri Giraud.

De kelders van Henri Giraud

Wat er zich afspeelt in de kelders, is complètement nieuw voor me. Waar zijn de RVS tanks, die ik bij alle voorgaande huizen zag? Nu heb ik net geleerd dat RVS de puurheid van de wijn garandeert, leer ik bij Henri Giraud dat het de wijn ‘moe’ maakt. Daarom hebben ze in 2016 al hun tanks omgewisseld voor eivormige ‘vaten’ van terracotta. Ze zijn er zichtbaar fan van. Ten eerste omdat de poreusheid van terracotta ervoor zorgt dat er een beetje zuurstof bij kan. Ten tweede wordt door het eivorm een soort natuurlijke bâtonnage (rond husselen van gist om de wijn ronder en romiger te maken) gecreëerd. Een deel van de basiswijnen vergist en rijpt op deze terracotta eieren. Hierin hebben ze ook nog de keuze uit Toscaans terracotta (fijne structuur) en Georgisch terracotta (grove structuur). Na de gisting rijpt de wijn nog eens zes maanden in het ei.

Een ander deel van de basiswijnen ondergaat een gisting en rijping in één van de 850 eikenhouten vaten. Het hout voor de vaten komt uit het Argonne-bos, wat ongeveer zeventig kilometer ten zuiden van Épernay ligt. Vroeger werden de eiken uit dit bos volop gebruikt in Champagne. In deze pièces champenoises kon 205 liter basiswijn worden opgeslagen.

#nerdtalk Nu klinkt die 2050 liter perswijn niet meer zo gek, toch? Geen idee waar ik het over heb? Lees dan nog even: Binnenkijken bij… Billecart-Salmon.

Deze traditie was een stille dood gestorven, maar Henri Giraud besloot er een nieuw leven in te blazen. Niet alleen door zijn champagne te laten rijpen op eiken uit Argonne, maar ook door nieuwe bomen aan te planten.

Volgens mij heb ik geen ander champagnehuis gehoord dat nieuw hout gebruikt (Bollinger incluis), maar bij Henri Giraud gaan ze ervoor. Een eikenhouten vat heeft een leven van ongeveer 5 jaar, voordat het wordt doorverkocht aan o.a. een saké-producent. Elk jaar wordt twintig procent vernieuwd. Ze werken samen met twee tonneliers: Tonnellerie de Champagne (de laatste lokale coupeur van de streek) en Chassin (de coupeur van o.a. DRC). De wijnmaker van Henri Giraud is haantje de voorste wanneer de vaten worden gemaakt en getoast. De beste man stopt de toasting namelijk door te ruiken! Hij doet al jaren lang alles op geur. Wauw.

Je dacht toch niet dat alle tonnen hetzelfde zijn? Nee, elke bos heeft z’n eigen smaakpalet. Ze worden ingedeeld op drie soorten:

• La Forêt de La Harazée geeft rokerig aroma mee aan de basiswijn.
• La Forêt de La Chalade geeft fruitig / citrus aroma mee aan de basiswijn.
• La Forêt de Saint Palais – Centre zit er tussenin.

We mogen de proef op de som nemen en onze neus boven zowel een chardonnay in een Harazee-vat als in Chalade-vat hangen. Ik kan niet anders zeggen dat dan het 100% waar is. De vaten geven écht een ander aroma mee.

Terug naar de basiswijn, deze blijft ruim een jaar in het vat waarin zowel de alcoholische gisting als de malolactische wordt gedaan. Het verrast me dat alle wijnen bij Henri Giraud een malolactische gisting ondergaan. Ik kreeg bijna het gevoel alsof elk champagnehuis zijn best doet om dit te voorkomen (wel of geen malo in Champagne, hier kun je ook wel een boek over schrijven: ik begin met een blog – later meer.).

En dan nu: proeven!

We trappen af met de Esprit Nature, de brut champagne van Henri Giraud, die al meerdere malen geprezen is door Jancis Robinson en Robert Parker (just saying). Nature verwijst niet naar de dosage, maar naar het hele verhaal over het Argonne-bos en de zorg voor de natuur. Een van de lekkerste brut NV die ik heb gedronken. Se-ri-eus.

Dan mogen we ook de Fût de Chêne MV12 Aÿ Grand Cru proeven. MV staat voor Multi Vintage en bestaat voor 60% uit 2012 en 40% uit oudere jaargangen. De cuvée wordt gerijpt op eikenhouten vaten, hiervoor wordt het solera systeem gebruikt. Na een jaar hout ondergaat de blend nog zes jaar flesrijping.

Na de eerste geur en het eerste slokje valt er een stilte. Ik heb maar weinig opgeschreven, want dit in woorden uitdrukken is bijna niet te doen. Perziktaart, creme brulée en vanille. Wauw.

Tenslotte proeven we de Dame Jane Rosé. Het is een blend van 70% pinot noir en 30% chardonnay uit Aÿ Grand Cru, plus een druppel rode wijn uit Coteaux Champenois Aÿ, te weten 6%. Deze rode wijn heeft één jaar op eikenhout gerijpt en één jaar op terracotta. De uiteindelijke blend ondergaat een tweede gisting met nog eens drie jaar sur lie. Een feestje.

Meer weten?

Ja, wil je nóg meer weten? Dan raad ik je aan om ook zo’n reisje te maken. De Wijnstudio organiseert regelmatig wijnreizen. De champagnereis is samengesteld door Romana Echensperger, Master of Wine. Houd de website van de Wijnstudio in de gaten voor meer reisjes.

Henri Giraud proeven? Daar hoef je niet per se voor naar de Champagne af te reizen. Pasteuning importeert de wijnen in Nederland en verkoopt ze online.

Bronnen:

• Op bezoek bij Henri Giraud (3-3-2018)
• Gert Crum – Champagne
• Millisima – Henri Giraud Champagne: sustainability & quality
• Richard Juhlin – A scent of Champagne: 8000 champagnes tested and rated

Champagne Frankrijk